بنام خدا و برای خدا

در شرایط بسیار سخت عملیات کربلای پنج که تنها پس از گذشت 15 روز از عملیات ناموفق کربلای چهار صورت گرفت، در منطقه باغ رضوان به شدت از ناحیه کمر، شکم، پاها و دست چپ مجروح گردیدم و طول درمان این مجروحیت، باعث شد، که قریب یک سال از منطقه عملیاتی دور بمانم.

با توجه به اینکه روده ها و بعضی از قسمتهای دیگر داخل شکمم آسیب جدی دیده بودند، پزشکان بخشی از روده بزرگ را برای مدت سه ماه جهت بهبودی بخشهای آسیب دیده، در بیرون از شکم قرار دادند، که بسیار سخت و طاقت فرسا بود و قریب یکا ماه اول مجروحیت از دردهای داخلی شکم به شدت می پیچیدم و اگر دعا و مناجات نمی خواندم، گاهاً این دردهای شکم که معمولاً با تب 40 درجه همراه می شد،غیر قابل تحمل بود و خدا را شاکرم که صبر در سختی های ایام درمان مجروحیت را نصیبم کرد.

ممکن است کاربران عزیز تعجب کنند، که چرا بدون مقدمه به سراغ مجروحیت رفتم و مختصراً هم از آن گذشتم؟! باید عرض کنم که دو شب قبل یک درس و عبرت عملی برایم پیش آمد و حیفم آمد، از کنار آن راحت گذر کنم.

علت طرح بحث مجروحیت و درد سخت شکم، برمی گردد به دو شب قبل، که با مادرم به صورت تلفنی صحبت می کردم و از ایشان جویای حالشان بودم، مادرم می فرمود؛ که درد شکم خیلی آزارم می دهد و هر کاری انجام می دهم، خوب نمی شود.

با توجه به اینکه مادرم مدتهاست که از درد شکم شکایت می کند، به او گفتم، که برای علت یابی درد شکم، انواع آزمایشها از معده و شکم شما را انجام دادیم و پزشکان گفتند، هیچ مشکلی وجود ندارد، نکند به خود تلقین می کنی که شکم درد دارید؟ در پشت تلفن یک باره احساس کردم که مادم از این حرفم ناراحت شد و پس مقداری صحبت خدا حافظی کردیم.

من که در دو سال گذشته دردی در ناحیه شکم خود احساس نکرده بودم، پس از گذشت سه ساعت از گفتگوی تلفنی با مادرم، به یک باره درد شدیدی در شکم احساس نمودم که از ساعت 12 شب تا 6 بامداد نتوانستم بخوابم و با درمان داروهای گیاهی، مشکل درد تا صبح حل نشد. چه زود رنجاندن مادر اثر خود را می گذارد.

در دین اسلام اینقدر که سفارش مادر شده، نسبت به انجام امور دیگر سفارش نشده است، پس بیائید قدر مادرانمان را بدانیم و نوکری آنها را بنمائیم و هر وقت، سختی و گرفتاری برایمان پیش می آید، از مادران عزیزمان بخواهیم که دعا کنند که حتماً به اجابت می رسد، انشاءالله

والسلام